نگاهی به لانچیا پر افتخار ترین در مسابقات رالی قهرمانی جهان

این خودروها هواداران خاص خود را داشتند که عمدتا عاشق خودرو، سرعت و دردسر بودند! در آن  زمان از حیث محبوبیت، این برند در حد برندهای محبوبی چون آلفارمئو و فیات بود. مدلهای لانچیا آلفا، لانچیا بتا، لانچیا اسپایدر از پر رونق ترینها در زمان خود بودند.

در این گفتار قصد داریم گریزی بزنیم به خودروهای برندی که سالهای دور در کشورمان حضوری پرطمطراق داشت ولی اکنون جای آنها و نسلهای جدیدشان در خیابانهای ایران خالی است.
بی شک یکی از این برندهای معتبر و قدیمی اروپایی، لانچیا ایتالیا است، که در سال ۱۹۰۶ توسط وینچنزو لانچیا پایه‌گذاری شد.

از دیرباز شرکت لانچیا به‌ دلیل تولید خودروهای ممتاز و مخصوص رالی شناخته شده‌است. محصولات لانچیا البته معمولاً به‌عنوان خودروهای لوکس و گران‌قیمت نیز شناخته می‌شوند.

لانچیا در رقابت های رالی جهانی موفق شده ١٠ قهرمانی تیمی بدست آورد و تاکنون پر افتخارترین تیم شرکت کننده در تاریخ این مسابقات شناخته می شود. (علیرغم اینکه از سال ١٩٩٣ از این رقابت ها کناره گرفت) قهرمانی هایی که پشت سر هم در سه سال پیاپی 1974 تا 1976، سال 1983 و در آخر با 5 بار تکرار طوفان لانچیا در سالهای 1987 تا 1992 به دست آمده است.

در سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۷ این خودروها به کشورمان پا گذاشتند. جوان های دیروزی می دانند که وقتی اسم لانچیا بر زبانها می آمد شتاب و طراحی خارق العاده آنها بی درنگ در ذهنها نقش می بست.
این خودروها هواداران خاص خود را داشتند که عمدتا عاشق خودرو، سرعت و دردسر بودند! در آن  زمان از حیث محبوبیت، این برند در حد برندهای محبوبی چون آلفارمئو و فیات بود. مدلهای لانچیا آلفا، لانچیا بتا، لانچیا اسپایدر از پر رونق ترینها در زمان خود بودند.

این خودروهای تو دل برو قالبا از موتورهای پیچیده ای که معمولا با دو کاربراتور و عمدتا خورجینی بودند و گیربکسهای ۵ سرعته که در آن زمان جز معدود گیربکسهای پیشرفته بازار بود بهره مند بودند.
خیلی ها این لانچیاها را رقیبی برای بی ام دبلیو ۲۰۰۲ و ۳۲۰ می دانستند. نسخه اسپایدر لانچیا موتور خود را در قسمت انتهایی خودرو حمل می کرد. نسخه بتا یک خودرو چهار در خانوادگی بود که از یک موتور ۱.6 لیتری بهره می برد و نسخه های لانچیا بتا 1.8 و 2 لیتری کوپه، اسپرت و جوان پسند بودند. 

این خودروها به دلیل دارا بودن شتاب بالا و فشار زیاد بر روی‌ شاسی اغلب به صورت فابریک دارای استرس بار بودند تا کمی از بار قدرت موتور که به بدنه اعمال می شد را کنترل و متوازن نماید. در اکثر این مدلها از روغن موتورهای stp که غلظت بالایی داشتند استفاده می شد.

نهایتا در دوران رکود اقتصادی اروپا  این برند را شرکت خودرو سازی فیات خریداری کرد و در حال حاضر شکوه و قدرت سال های اوج خود را از دست داده است. ناگفته نماند این خودروها نیاز به نگهداری با حساسیت بالایی داشتند و یکی از نسخه های بتای 1.6 لیتری مدل 1976 آن تا سال ۱۳۸۶ شمسی با ما هم رکاب بود و در تعمیرگاه ها خاطرات خوب و دلچسبی را با هم رقم زدیم!

به هر حال امیدواریم پای این قبیل خودروهای اسپورت ایتالیایی مجددا به کشورمان باز شود تا جوان های عشق سرعت هستند، اینبار از سرعت و تکنولوژی روز خودروهای ایتالیایی لذت برند.